Escalles 2012 vijfde dag 8 juni

De laatste dag: eerst opruimen, inpakken en dan poetsen. Als ik aan kom bij de huisjes staat er al volop bagage buiten. Er wordt gepoetst, geveegd, gezuigd. Het wordt schoner dan het ooit geweest is! Ik maak enkele proeffilmpjes voor het voorleesproject. Ik ben alleen bang dat het niet best wordt, want ondanks de zon, waait het flink.
Céline en Philippe komen nog even langs: ze hebben een cadeautje voor Swen: een echter vogelring. Die jongen wordt toch wel heel erg in de watten gelegd.

Als het grootste deel van het werk gedaan is, vertrekken twee groepen met leerlingen met Mevrouw van Zon, Mevrouw Vera en Meneer van Trijp naar ferme St. Po. In ieder huisje blijven er een paar leerlingen achter om samen met Mevrouw van der Veeken de puntjes op de i te zetten. Een aantal spulletjes blijven in Escalles voor de groep die naar Coulogne komen. Mevr. van der Veeken laat alles achter in mijn auto zetten en dan neem ik afscheid.

Pirmin en Ambre geven een korte voordracht over de Charolaise-koeien.

 Verslag door Amber Bensch (zou ze google gebruikt hebben voor de vertaling?)

The origin of the breed was bred Charolais in the landscape. Of old, this is a big, strong and muscular meat animals. They are the fastest growing cows out there in the world. The hair color is creamy/white and mucous membranes is no color. The trunk is deep and the legs very coarse. These cows are widely used for meat production. For the 18th century there was a lack of pasture and fodder for livestock, little room for the breeding of Charolais cows. The Charolais cows was at the time, as ox, used as a working animal in a corn field. Due to poor nutrition and disease when they had very heavy. We are on Friday (last day) to a farmer's cows have been to this view.

Dan is het tijd om op koeienjacht te gaan. Meneer van Trijp is niet bang uitgevallen en neemt de leiding.

De Charlolaise worden van dichtbij bekeken.

Die Charolaises staan er toch wel heel relaxed bij, zo heerlijk op de krijtrotsen aan zee.

Zo breng je een relaxed stukje vlees groot.

Dan wordt het erf en de boerderijwinkel nog bekeken. Dat het allemaal zo kan is toch wel een mooi leermoment voor leerlingen die uit het overmatig gereguleerde Nederland komen.

Ferme St. Po

Dit was de laatste excursie. Nu snel terug naar de huisjes en kijken of alles in orde is. Ja ......... de huisjes zijn goedgekeurd er waren maar een paar kleinigheidjes en die waren zo verholpen. Van de stoel wordt niets gezegd. Helaas hebben een paar meiden in het huisje waar meneer van Trijp de baas was geknoeid met nagellak en cola op de slaapkamer. Dat is jammer, want nu krijgen we niet de hele borg terug. Maar gelukkig is dat het enige en het is niet nodig.

Dan wacht Twinky, Blacky, Joss en mij nog een verassing: wij dachten dat ze meteen op huis aan zouden rijden, maar ze maken een ommetje en komen nog even bij de Tap Cul langs. Ze komen uitgebreid afscheid nemen. Wat leuk! We dachten dat ze al lang weg waren!

Afscheid ... helaas ... het is weer voorbij.

De terugreis is heel voorspoedig verlopen al rond vier uur zijn ze terug in Breda. Daar worden ze opgewacht door hun familie, wat zal dat een heerlijk weerzien zijn geweest!