maandag 4 juli 2011

Het besluit: een internationaal certificaat

Vanavond hebben we het Escallesproject afgesloten met de leerlingen en de ouders. Vooraf heeft Joly samen met Ellen heerlijke crèpes gebakken. Ik moet dat recept nog eens te pakken zien te krijgen!
Ellen en Joly bakken overheerlijke crèpes! Moeten ze vaker doen!
Vervolgens was het tijd voor het ondertekenen van de certificaten. Bij het certificaat hoort ook een uitgebreide lijst met Europese competenties die de leerlingen hebben laten zien in Escalles.
Vervolgens hebben ze allemaal twee originele Franse kranten gehad: de kranten waar ze zelf in staan (leuk voor later). En natuurlijk nog een DVD met foto's en nog wat documenten.
De hele zaak werd bekroond met de groene baret. In het leger krijgen alleen militairen die de zware commando-opleiding hebben gehaald de groene baret uitgereikt. Het is wel duidelijk dat deze groep leerlingen ook zeker een groene baret verdiend hebben!

Certificaat en de groene baret.
Meer foto's zien? Klik dan op onderstaande foto van Joly en Ellen!
 

vrijdag 17 juni 2011

2e Franse krant

Het is niet te geloven, maar net mailt Louis Kaltenbach dat we ook in een 2e Franse krant staan.

Bekijk de internetversie:
http://www.nordlittoral.fr/actualite/Le_pays_de_Calais/article_1419474.shtml

Nu kunnen we er bijna niet meer onder uit: we moeten volgend jaar wel weer terug. Dat is pas echt duurzaam!

maandag 13 juni 2011

Filmpjes

Als je op de volgende links klikt, kun je filmpjes vinden. Ze zijn niet openbaar, maar alleen te vinden via deze links.

Jammer dat er niet meer filmpjes zijn. Leuk om terug te zien!

zaterdag 11 juni 2011

The day after ..

Je zou denken dat het allemaal voorbij is en dat de rust is teruggekeerd in Escalles. Dat is dus een beetje verkeerd ingeschat, want gisteren heeft de pers Louis Kaltenbach gebeld voor een intervieuw. Ze willen graag foto's hebben van het project, dus moeten we die gaan selecteren en voor hem op een CD-rom zetten.

Dan moet de nieuwe plaat in het derde bushokje nog geverfd worden. Aangezien er geen docenten en leerlingen meer zijn en Twinky en Blacky niet goed kunnen schilderen, hebben we zelf de schilderskleren maar aangetrokken.
Schoonmaken en afdekken.
De eerste laag zit er bijna op.
Het werk is klaar. Het staat er weer strak bij.
Dan gaan we het stokbrood dat overgebleven is wegbrengen naar de eendenvijver. Daar zwemmen zoveel kuikentjes dat die daar best wel trek in hebben. We besluiten de helft in stukjes te breken en over het hek te gooien en dan morgen de andere helft te gaan brengen.
Als we thuiskomen zit er een mailtje in van de vrouw van de burgemeester. Ze is heel tevreden en vind dat de leerlingen goed hun best gedaan hebben. Ze denkt dat het een hele goede, maar vermoeiende week is geweest en zegt dat het fijn is dat het nu een lang weekend is om weer even lekker bij te komen. We hebben natuurlijk meteen teruggemaild dat wij ook heel tevreden zijn.
Louis Kaltenbach komt langs, want de afspraak met de pers is vervroegd, dus niet eten, maar snel even omkleden en opfrissen. De twee reporters die komen intervieuwen zijn van twee verschillende nieuwsbladen.
Intervieuw met twee vliegende reporters.
Op de schouw de mand met appeltjes.
Louis Kaltenbach gaat ook een stukje schrijven voor de dorpskrant, dus ook hij stelt nog een aantal vragen. De appeltjes van meneer van Helden hebben we in een grote mand gedaan en meegenomen voor Manu Kaltenbach. Als je goed naar de foto kijkt, staat de mand met appeltjes boven de kachel. Dus daarvoor heel veel dank meneer van Helden.
Dus dit was zo maar weer een dag. Het is vier uur en we moeten nu nog even lekker wat eten maken voor de lunch. Is dat niet een beetje laat? Ja, maar je ziet het ... de tijd vliegt in Escalles.

Lekker even bijkomen!


vrijdag 10 juni 2011

Ze zijn thuis!

Terwijl ze onderweg waren hebben we met sms contact gehouden. Ze hebben er hartstikke lang over gedaan, want nu is het half zes inmiddels. Ze hebben een flinke file bij Antwerpen tegen het lijf gelopen. Met flinke stortregen volgens mevrouw van Hest.

De laatste dag

De laatste dag ... jammer dat het zo snel voorbij is, maar de ouders verlangen wel weer heel erg terug naar hun kinderen. Het vroege vogelsprogramma is vandaag gewoon doorgegaan voor de echte liefhebbers en bikkels. Helaas zijn dat maar twee leerlingen. Als we aankomen moet er nog flink gewerkt worden, want de huisjes moeten echt brand- en brandschoon opgeleverd worden. Zo hebben we ze namelijk ook aangetroffen. Meneer Janssen wil vroeg op weg (9.15), maar wij denken dat het nog een beetje vroeg is.
Openingstijden aardbeienboerderij
Jammer dat het regent, want dat kan de laatste excursies nog een beetje in de war sturen. Een groep met leerlingen blijft achter met mevr. van Hest en mevr. van Zon om de boel goed in orde te brengen. De rest van de leerlingen gaat met meneer van Helden en meneer Janssen op excursie. Eerst maar eens naar de aarbeienboerderij.
Aardbeien plukken. Jongens je moet wel de rode plukken!
Meneer Janssen heeft heel veel uitgelegd en dat was heel interessant.
Dan gaat het op naar de ferme St. Po waar de Charolaise worden bekeken. Jason geeft daar zijn uitleg over deze prachtige runderen. In de verte zien we een bootje (Flobart) op zee. Het is net met een tractor de zee ingetrokken.
Charolais
Meneer van Helden neemt het over en legt de leerlingen van alles uit over de boerderij waar ze zijn. Op het binnenplein aangekomen zoeken de dikke vrienden elkaar op.
De dikke vrienden van Prinsentuin. Wat een gezelligerds!
Kijken naar het zwijntje. Meneer van Helden legt het e.e.a. uit.
Het blijkt een Tais hangbuikzwijntje te zijn.
Is het geen mooi vriendje voor knorretje?
Op de ferme werken ze heel hard en doen van alles om aan de kost te komen. Je kunt er ook een vakantiewoning huren. Dan wordt het tijd voor het belangrijkste onderdeel. Al het vlees van de Charolais die hier grootgebracht worden, wordt hier ook verkocht in de kleine winkel. In de winkel wordt ook bloem verkocht dat gemaakt is van het graan van de boerderij. We bekijken de kleine vitrine met heel aantrekkelijke worsten, biefstukken en andere mooie stukken vlees. Ook hebben ze nog heerlijke dingen te koop van andere boerderijen zoals jam, limonades, bier, ijs, enzovoort.
Ivar bedankt de boer Laurent.
De leerlingen staan te watertanden en zouden best wel iets lekkers lusten, ook al is het vroeg in de morgen, met lekkere frites erbij. Ivar bedankt de boer voor de gastvrijheid en geeft hem een lekkere Edammerkaas.
Ivar spreekt ondertussen al een aardig woordje Frans. Zou hij niet nog een week willen blijven om het e.e.a. af te maken?
De tijd vliegt. We moeten echt weer op Escalles - Petit Maison aan. Onderweg stoppen we op de watertorenstraat vlakbij de Tape-cul. Daar steekt tenslotte als laatste Martin van wal. Hij heeft heel veel opgezocht over watertorens en in Frankrijk staan er daar nog heel wat van.
Watertoren in Escalles
Deze plek is voor ons een favoriete plaats voor uitzicht naar Engeland ... en dat ligt prachtig zichtbaar aan de andere kant van de zee.
Laatste blik opde zee, Cap blanc Nez en op Engeland.

Uitzicht vanaf de watertoren op Engeland.
Nu moeten we echt terug naar het huisje. We hopen dat het opruimen goed lukt. Helaas regent het weer, dus schiet de strandwandeling er weer bij in. De leerlingen zijn met regen gekomen en gaan met regen weer weg. Over enkele uren zijn ze terug in Nederland, bij hun ouders, en eindigt voorlopig deze blog.

Wij (mijn man en ik) willen alle leerlingen, leraren, ouders en andere volgers bedanken voor hun enthousiasme, nieuwsgierigheid en hartelijkheid.
Hopelijk tot gauw!
Joss en Thea van Bokhoven

Boulogne sur mer

De tocht naar Boulogne sur mer was in een wip achter de rug want we zijn snel over de A16 gereden. Bovenaan gekomen in de oude stad heeft Ellen haar verhaal gedaan over de stad.
Ellen vertelt. Op de achtergrond grote stenen uit het Romeinse tijdperk.
We trekken de stad in bij de kathedraal. Natuurlijk via de voetgangerspoort. Niet via de grote poort, want die is voor voertuigen. Achter meneer Janssen is de poort nog net te zien. Dan vertelt Joly haar verhaal over de kathedraal van Onze Lieve Vrouwe van Boulogne.
Voor de kathedraal bij de poort in Boulogne sur Mer
De leerlingen krijgen de opdracht om het aantal Mariabeelden in de kathedraal te tellen.

Leerlingen in de kathedraal van Boulogne sur Mer.
We trekken verder naar de binnenstad en gaan bij het stadhuis naar binnen. Want in het binnenste van het stadhuis is het Belfort verstopt. Daar zien we het grote glas-in-lood-raam van Godfrief van Bouillon. Wouter Timmermans heeft zich in deze man verdiept en geeft een prima uitleg in de onderkant van de toren.
Daarna hebben de leerlingen met verschillende opdrachten de stad en de ommuring verder verkent. Na een mooie rondreis door de stad en langs de vissershaven (het rook heel erg naar vis), zijn we bij Nausicaa aangekomen.
Entree bij Nausicaa
Als de leerlingen met de docenten bij Nausicaa zijn, rijden mijn man (Joss) en ik terug naar huis. Het is te warm voor de honden en ze zijn deze week veel alleen thuis geweest, dus zijn ze heel druk. Wij gaan Twinky en Blacky lekker eten geven en dan rijden we straks weer achter de groep aan.
Om  half zeven gaat de telefoon en verteld meneer Janssen dat ze onderweg gaan naar Calais. Want daar gaan we de prachtige zomeravond doorbrengen. Ik geef een nieuwe opdracht mee over de forten, dan kan Lieke straks mooi vertellen over Napoleon.
In Calais aangekomen krijgen de leerlingen geld mee en gaan in groepjes van twee op weg om iets te eten te scoren. Meneer Janssen wil hiermee bereiken dat ze contact maken met andere mensen en niet voortdurend terugvallen op de docenten. Dat is prima gelukt!
Op weg op zelf iets te eten te vinden.
Als iedereen terug is bij het marktplein vraag ik hoe het gesmaakt heeft. Heel veel leerlingen zijn er achter gekomen dat een medium friet bij de frietkar velen malen groter zijn aan een grote friet bij de Mac. We rijden vervolgens naar de haven om naar de veerboten te kijken.
Calais haven bij het vertrek van de veerboten.
De haven is een mooie plaats om een toetje te vinden. Ze verkopen er namelijk heerlijk ijsjes, super groot voor maar € 2,10. De zon zakt langzaam in de zee. Dat ziet er prachtig uit.
Wandelen over de pier, de zon in de rug.
Het wordt nu snel later en kouder en wordt het dus tijd voor de laatste stop. We gaan naar de ingang van de kanaaltunnel. Daar geeft Kilian een schitterend betoog over de aanleg, bouw en gebruik van de tunnel.
Killian vertelt over de kanaaltunnel.
Boven het hoofd van Killian is het scheermesprikkeldraad te zien dat de omgeving van de tunnel beschermd.
In Boulogne sur Mer hebben de leerlingen het standbeeld van Napoleon gezien en onderweg naar Calais hebben allerlei forten die uit de tijd van Napoleon stammen, dus is het de beurt aan Lieke.
Lieke vertelt 10 belangrijke punten over Napoleon.
Dan is het echt de hoogste tijd om naar Escalles terug te gaan. We arriveren pas tegen half elf en dan wil Joly heel graag een heerlijke kop gearomatiseerde koffie zetten. Heerlijk met kruidnagel, rozenblaadjes en nog meer.
Zo is er weer een einde gekomen aan een leerzame, leuke en vruchtbare dag. Nog een paar uurtjes en dan is het weer voorbij.

Vogelen en bloemstukken voor de kerk

Donderdagmorgen vroeg is er weer door de fanatieke leerlingen gevogeld, samen met meneer van Helden en meneer Janssen. Ze zijn naar Wissant geweest, naar dezelfde plaats waar we twee weken geleden met de docenten meneer Janssen zijn kwijtgeraakt.
Na het ontbijt is er fanatiek aan de slag gegaan. Er moesten wilde bloemen geplukt worden en tarwe gesneden. Op woensdag had mevrouw van Zon al met meneer Janssen bloemen gehaald op de bloemenmarkt in Calais.
Bloemslinger maken
Heel veel bloemstukken maken.
Slinger ophangen en daarna bloemen binden.
Ondertussen was er nog een groepje fanatiek bezig met het schoonmaken van het perkje bij het bushokje op de Tape-cul. Kilian was ondertussen volledig zijn stem kwijt dus het was muisstil. Na de koffie kwam mevrouw van Hest ook een handje helpen. er is geknipt, geschoffeld, gehakt, enzovoort. Nu ziet het er weer prima uit!
Perkje bij bushokje bijwerken.
Het resultaat in de kerk is prachtig. Toen de leerlingen weg waren hebben we snel even wat foto's genomen om een indruk te krijgen.
Bloemstukken bij de entree.
Bloemstuk bij de doopvont en een gedeelte van de slinger.

Bloemstuk op de preekstoel.
Prachtig altaarstuk
Bloemslinger aan het koor.
Na zoveel werk was het tijd voor een break. Daarvoor zijn de leerlingen teruggekeerd naar Petit Maison om te eten, opfrissen, plassen en alvast hun spulletjes te pakken voor het middagprogramma in Boulogne sur Mer.
Even uitblazen!
Voor we naar Boulogne sur Mer zijn gegaan hebben we nog het Mariabeeld bij de zee een finishing touch laten geven door het Mariateam. Er was namelijk nog een extra bloemstuk en een bloemslinger gemaakt voor dit beeld.
Bloementeam legt de laatste hand.
Helemaal klaar met alles! Wat een resultaten!
Op naar een stukje ontspanning, cultuur en natuur. Dus op naar Boulogne sur Mer.

donderdag 9 juni 2011

Persbericht: internationaliseringsprijs

Eerst even de reacties van het thuisfront voorgelezen aan de leerlingen. Ademloos luisteren naar berichten van ouders en docenten.

Berichtjes van thuis gaan er in als zoete koek!
Hiep, hiep, hoera! Onze school heeft de internationaliseringsprijs gewonnen. We zijn de school van de maand! In het stadsblad van Breda is er een mooi artikel over gepubliceerd. De digitale versie is te vinden op: http://www.deweekkrant.nl/artikel/2011/juni/08/prinsentuin_breda_wint_a_etwinninga_prijs

Gisterenavond hebben we meneer Janssen hiervoor al in een bloemetje/zonnetje gezet.

Mevrouw van Zon zet meneer Janssen in de bloemetjes.
We hebben daarbij eenmalig de regel "geen alcohol" opzij gezet. Want zoiets moois moest toch gevierd worden. Vlak voor het avondeten hebben de docenten en de leerlingen van 16 en ouder een klein glaasje Kir-cassis (met bubbels) gedronken en de leerlingen onder de 16 kinderchampagne.

woensdag 8 juni 2011

Werken, werken, werken

Tegen 2-en werden de werkzaamheden weer hervat. De spirit zat er goed in: er zou niet gestopt worden voordat ze klaar zouden zijn! Dat is een mooi streven, want morgen moet de kerk versiert gaan worden.
Busje komt zo, busje komt zo, busje komt zo ......
Tijdens het vogelen hebben Ellen en Joly verder gewerkt aan de tekening van het bushokje bij de Mairie (gemeentehuis). Aan het eind van middag zag het er echt heel gaaf uit.
Wat een fantasie, wat een uitvoering! Prachtig gewoon.
Meneer Janssen is met mevrouw van Hest eerst nog wat verf bij gaan halen, want er was tekort voor het bushokje aan de Tape-cul. Hij heeft meteen gereedschap meegenomen dat bij mij in de garage staat om verder te kunnen werken bij het Mariabeeld.

Ruben schroeft het bordje weer vast. Lex kijk uit met die witte handen!
 's Middags wordt het vaak druk met toeristen bij de cran waar het Mariabeeld staat. Dus kwam het goed uit dat meneer Janssen een groep met praters had meegenomen om alle moeilijke en belangstellende vragen van de toeristen te kunnen beantwoorden. De Mariaploeg is dus weer heerlijk internationaal bezig geweest! Complimenten jongens. Morgen gaat mevrouw van Zon nog zorgen voor een bloemversiering. Helemaal leuk dus!

De werkploeg van het Mariabeeld
Alles wordt in Escalles goed in de gaten gehouden door de Gendarmerie en dat zagen we dan ook op de terugweg naar het dorp.
Gendarmerie rijdt achter meneer Janssen aan naar het kerkplein.
Op het kerkplein werd het bushokje bewonderd en werd de bank beproefd door Lieke. Zit lekker Lieke?
Lieke, de bank is pas een half uur geleden geschilderd!

De meisje konden het niet laten: dit is de finishing touch.
Tenslotte nog even langs de Tape-cul. Helaas was de ploeg van meneer van Helden al vertrokken, maar het bushokje ziet er weer helemaal fris en mooi uit. Meneer van Helden heeft er nog klaprozen en hellingen ingeschilderd en Wouter en Lex hebben zich goed met de groene verf uitgeleefd.
Helemaal schoon, geverfd en klaar!
Zo is er een einde gekomen aan een flinke klus. Misschien is er morgen nog wat tijd voor de perkjes, we zullen zien. Tegen 5-en was iedereen weer bij Petit Maison. Mevrouw van Hest heeft de maaltijd helemaal voorbereid met Lieke, Lisa en Sharon, want er moet flink gegeten worden, anders komen de leerlingen vermagerd thuis en dat is natuurlijk niet goed. De barbecue blijft dus nog even uit. Mevrouw van Zon heeft een van haar specialiteiten bereid en dat is zo ongeveer het lekkerste voedsel wat de leerlingen lusten.
Wat kan die mevrouw van Zon toch lekker koken.
Gaan ze nog aardbeien plukken? Ik denk het niet, want er is een kleine inlassing in het programma. Daarover gaat de volgende blog. Maar na het eten gaan ze wel nog even lekker naar Wissant. Wandelen door het dorpje en even langs de zee. Wat zullen ze lekker slapen, ik heb al veel vermoeide gezichtjes gezien en morgen hebben ze hun energie weer volop nodig.